یک شعر عجیب هسته ای !

بیا تا جهان را به خوش بگذریم  ×××  تا نباشیم بی کارو بی زندگی

گر تلاشت بیش ازآن فوتبال باشد×××مطمئن باش زندگی دشوار باشد

دشواری آدم را مرد سازد بلی×××تا شوی همی فیلسوف هسته ای

تا در مذاکره سرت بحث کنند بلی ×××آن همان وقت است که می گویی من

همی خواهم یکی پیتر پن {آمریکا}

گر بخواهی تو شوی دانشمند××× تو حتما می خواهی ژاندرمن

تا ماساژت دهد تا حد مرگ×××که بفهمی هسته ای را بنگ بنگ

حال می خواهی بگوش×××حال می خواهی بزن

شاعر : پوریا رزم آرا